روش هایی عجیب جهت تقویت تاندون ساق پا

به گزارش لرستانی ، تاندون آشیل یک طناب فیبری محکم است که عضله پشت ساق پا را به استخوان پاشنه پا متصل می کند. اگر در حین فعالیت بدنی یا ورزش، بیش از حد این تاندون کشیده شود، پاره می شود که این پارگی می تواند کامل و یا جزئی باشد. راه های تشخیص، درمان و جلوگیری از آن را می گوییم. 

چطور بفهمیم تاندون آشیل پاره شده است؟
بعد از احساس درد شدید در پاشنه و ساق پا و شنیدن صدایی تق مانند، بایستی به پزشک مراجعه کنید. پزشک درد ورم ساق پای شما را بررسی می کند. اگر تاندون کاملا پاره شده باشد، در بسیاری موارد، پزشک موقع معاینه پای شما، یک فاصله را در ناحیه تاندون احساس می کند.

پارگی تاندون ساق پا قابل درمان است
سپس در حالیکه روی یک صندلی زانو زده اید و یا به روی شکم روی تخت دراز کشیده اید، در حالیکه پایتان از لبه تخت آویزان است، پزشک ماهیچه ساق پای شما را فشار می دهد تا ببیند که آیا پای شما به طور خودکار جمع می شود یا نه. اگر پایتان جمع نشد، نشان می دهد تاندون آشیل شما پاره شده است.

برای تعیین میزان آسیب تاندون آشیل، ممکن است پزشک ام آر آی (MRI) برای شما بنویسد. تاندون آشیل معمولا بعد از اینکه فرد به طور ناگهانی شدت ورزش خود را افزایش می دهد، آسیب می بیند. لذا مسافت، مدت و تناوب تمرین ورزشی خود را بیش از 10 درصد در هفته افزایش ندهید

درمان پارگی تاندون آشیل چگونه است؟
بهترین راه درمان پارگی تاندون آشیل، به سن، میزان فعالیت بدنی و شدت آسیب پای شما بستگی دارد. به طور کلی در افراد جوان تر و فعال تر از روش جراحی برای ترمیم پارگی کامل تاندون آشیل استفاده می شود، در حالیکه در افراد مسن تر روش های غیر جراحی به کار می رود. اما تحقیقات اخیر نشان داده اند درمان های جراحی و غیر جراحی تأثیر یکسانی روی بهبودی پارگی تاندون آشیل دارند.

1- درمان غیرجراحی
این روش شامل پوشیدن گچ یا چکمه مخصوص است که پاشنه پای شما را بالا ببرد. این کار اجازه می دهد انتهای دو سر پاره شده تاندون بهبود پیدا کند. این روش کارآمد است و از عوارض عمل جراحی مثل عفونت جلوگیری می کند. اما احتمال پارگی مجدد تاندون بعد از این روش درمانی بالاتر است و مدت زمان بهبودی تاندون نیز طولانی تر است. اگر بعد از درمان، تاندون مجددا پاره شود، ترمیم آن از طریق جراحی سخت تر خواهد بود.

2- روش جراحی
عمل جراحی یکی از درمان های رایج برای ترمیم پارگی کامل تاندون آشیل است. در این عمل جراحی، با چاقوی جراحی یک برش در پشت ساق پا ایجاد می شود و دو سر تاندون پاره شده به هم بخیه زده می شود. بسته به وضعیت بافت پاره شده، پارگی می تواند با کمک سایر تاندون ها ترمیم شود.

عوارض عمل جراحی شامل عفونت و آسیب اعصاب است. میزان عفونت در عمل های جراحی ای که از برش های کوچک استفاده می کنند، کاهش می یابد.

3- توانبخشی
بعد از درمان پارگی تاندون آشیل، چه با روش جراحی و چه غیر جراحی، برنامه توانبخشی شروع می شود که شامل ورزش های فیزیوتراپی برای تقویت عضلات ساق پا و تاندون آشیل است. بیشتر افراد طی چهار تا شش ماه بعد از درمان می توانند به سطح فعالیت قبلی خود برگردند.

برای کاهش احتمال بروز مشکلات تاندون آشیل به توصیه های زیر عمل کنید:

1- عضلات ساق پا را بکشید و تقویت کنید.
ساق پای خود را بکشید تا کشش آن را احساس کنید، ولی درد نگیرد. در طی کشش ساق پا، به بالا نپرید. همچنین ورزش های تقویت کننده ساق پا کمک می کنند تا عضله و تاندون، فشار بیشتری را تحمل کنند و به راحتی آسیب نبینند.

2- ورزش خود را عوض کنید.
ورزش های با ضربات جسمی بالا مثل دویدن را با ورزش های کم ضربه مثل پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا عوض کنید. از انجام فعالیت هایی که فشار زیادی روی تاندون آشیل وارد می کنند خودداری کنید، مانند دویدن از روی تپه و فعالیت های پرشی.

3- مکان دویدن را با دقت انتخاب کنید.
از دویدن روی زمین یا سطوح سفت یا لغزنده خودداری کنید. برای ورزش کردن در آب و هوای سرد، لباس مناسبی بپوشید و کفش ورزشی اندازه پای خود که ضربه گیر مناسبی در پاشنه پا دارد، بپوشید.

4- به آرامی شدت ورزش خود را افزایش دهید.
تاندون آشیل معمولا بعد از اینکه فرد به طور ناگهانی شدت ورزش خود را افزایش می دهد، آسیب می بیند. لذا مسافت، مدت و تناوب تمرین ورزشی خود را بیش از 10 درصد در هفته افزایش ندهید.

برچسب ها: پا ، ساق ، کشیدگی ، شکستگی ، ورزش ، مسافت